تاریخچه پنجره دوجداره یو پی وی سی ایران

تاریخچه ورود پنجره دوجداره یو پی وی سی ایران

اشاره: اولین پنجره های یوپی وی سی Unplasticised Poly Vinyl Chloride  دراوایل دهه ۱۹۶۰ و در آلمان ساخته شده،با وجوداین حرکت بعدی در توسعه یوپی وی سی برای این صنعت مشکلاتی را ایجاد نمود. بعنوان مثال عوامل نرم کننده که برای ایجاد انعطاف پذیری در دمای پائین به آن اضافه می شد از پی وی سی خارج می شد و ماده متخلخلی را بوجودمی آورد که برطرف کننده نیاز نبود. بعداز سال ها تولید کنندگان مواد خام فرمولاسیون جدیدی را ارائه دادند که با افزودن اصلاح کننده های ضربه و بعضی از افزودنی های دیگر،پروفیل های تولیدی را حتی در شرایط سرد، سخت و محکم نگاه دارند.

انتخاب فرمولاسیون مناسب، همان طور که در آزمایش های درازمدت نشان داد، اطمینان خاطری از عدم سایش، زردشدن، خوردگی و پوسیدگی پنجره های یوپی وی سی به مصرف کنندگان ارائه نمود.در آن زمان مواد، اکسترودرها، قالب ها و کالیبراتورها و سایر تجهیزات تولید پروفیل های یوپی وی سی ابتدایی بودند. طراحی پروفیل ها نیزساده بود. با وجود این پنجره ها به سرعت تولید می شدند و استفاده از آنها نیز به سرعت گسترش می یافت. در حدود سال ۱۹۶۵ ، با معرفی اکسترودرهای دو پیچه و مخروطی، پیشرفت قابل توجهی دراین صنعت به وقوع پیوست. با بهبود فناوری ابزار آلات مورداستفاده در طراحی پروفیل ها، محصولاتی با کیفیت بهتر و دوام بیشتر تولید شد.

تولید پروفیل یوپی‌وی‌سی در ایران به قبل از سال ۱۳۵۷ بر می‌شود که به صورت بسیار محدود شروع و با تحولات سال ۵۷ تعطیل شد.. از سال ۱۳۸۰ با حمایت و پشتیبانی سازمان بهینه سازی مصرف سوخت و دستور العمل‌های دولت در ارتباط با مبحث ۱۹ که دستورالعمل صرفه جویی انرژی درساختمان است، استفاده از این محصول روز به روز رواج یافت. البته از دلایل کم توجهی به این محصول تا به حال را می‌توان قیمت‌های بسیار پایین حامل‌های انرژی و عدم کنترل بر واردات محصولات غیر استاندارد را نام برد.

علاوه برآن که در کشور ما گذشته از بحث کیفیت، مسائل فرهنگی نقش مهمی دارند. پروفیل‌های یو پی‌ وی‌ سی برای این نوع کاربرد‌ها اگرچه مدتهاست که در ایران معرفی شده‌اند، اما چندان جا نیفتاده‌اند. شاید که ازدلایل آن می‌توان به مسایل فرهنگی و مقاومت در مقابل تکنولوژی‌های جدید از جانب جامعه ایرانی و دیگری عدم اطلاع رسانی و تبلیغات صحیح از جانب رسانه‌ها که از مهمترین عوامل مؤثر در این زمینه می‌باشند اشاره کرد یکی دیگر از دلایل بسیار مهم، نا چیز بودن هزینه انرژی درایران و عدم اجبار قوی سازمان‌های الگو دهنده ( مثل وزارت مسکن، شهرداری‌ها، سازمان نظام مهند سی و . . . ) و معرفی محصولات کاهش دهنده انرژی است.

در برخورد با هر محصول جدید همواره مردم به آن به دیده شک و تردید نگاه می‌کنند و سوالات متفاوتی پرسیده می‌شود تا مقایسه‌ای بین این محصول جدید با انواع قدیمی‌تر و جا افتاده ترآن به وجود آید. یکی از این موارد با توجه به پلاستیکی بودن این پنجره‌ها و تصور غلط همگان از ضعیف بودن پلاستیک‌ها، طول عمر این پنجره‌هاست. در حالی که عمر بهینه مواد پلاستیک را به طور کلی حدود ۴۰ تا ۵۰ سال می‌دانند.

یکی از مشکلات بزرگ کشور ما در حال حاضر هدر رفتن مقدار زیادی انرژی در تمامی‌فعالیت‌ها و به خصوص در بخش ساختمان است. از دلایل اصلی هدر رفتن انرژی در ساختمان‌ها می‌توان استفاده از در و پنجره‌های نامناسب را نام برد که سهمی ۲۵ درصد از اتلاف انرژی گرمایشی ساختمان‌ها را دارند. از طرفی با توجه به شرایط متفاوت آب و هوائی کشور و برای استفاده صحیح از انرژی و جلوگیری از هدر رفتن بی حد و مرزلازم است بین آحاد مردم فرهنگ سازی شود. خوشبختانه درچند سال اخیر سازمان بهینه سازی مصرف سوخت کشور و دیگر مسئولین توجه خود را به این نوع صنایع معطوف داشته و توصیه می‌کنندکه صنایع این چنینی درکشور توسعه پیدا کنند. بر همین اساس آشنایی و استفاده مردم ازاین نوع محصولات نیز روز به روز در حال گسترش است.

علاوه برمسئله اتلاف انرژی، عایق صوتی بودن این در و پنجره‌ها نیز اهمیت دارد، زیرا با ازدیاد جمعیت و بزرگ شدن شهرها، ایجاد عایق‌های صوتی در ساختمان جهت سلامت روانی جامعه مهم است که این مسئله در مورد در و پنجره‌های یوپی‌وی‌سی با استفاده از شیشه‌های دوجداره صادق است. در ایران تاکنون بیشترین استفاده از در و پنجره‌های آلومینیومی، آهنی و چوبی می‌شود که طی این سال‌ها هزینه زیادی بابت اتلاف انرژی به دلیل کاربرد این نوع در و پنجره صورت گرفته است. امروزه قیمت آلومینیوم در جهان رو به افزایش است و تولید آن هم کاری مشکل است و همچنین تولید آن نیز آلودگی زیادی دارد. بنابراین به مرحله‌ای رسیده که استفاده از آن را برای در و پنجره مناسب نمی‌دانند و در ضمن در حین استفاده نیز تغییر فرم می‌دهد و درزهای آن باز می‌مانند و در نتیجه اتلاف انرژی آن بیشتر می‌شود.

با توجه به مطالب گفته شده بااجباری شدن آئین نامه بخش ۱۹ مبحث ساختمان در مورد راهکارهای کاهش مصرف انرژی و تشویق‌های لازم در مورد ساختمان‌هایی که موارد فوق را به کار می‌گیرند ( کاهش مالیات ) فعالیت‌هایی در جهت بکارگیری عایق‌های حرارتی و صوتی ساختمان‌ها انجام می‌گیردکه نمونه ان استفاده از در و پنجره یوپی‌وی‌سی است که کاهش تلفات انرژی آن ۲۵ درصد بوده و صرفه جویی مصرف انرژی توسط آن ۱۰ تا ۱۵ درصد است.